Mamy świadomość, że było i jest wielu wspaniałych kompozytorów i autorów muzyki liturgicznej, ale nic nie poradzimy na to, że właśnie dziś pojawił się TUTAJ nowy, tym razem jeszcze gorący, wywiad Marzeny Nykiel z Pawłem Bębenkiem. Poświęcony jest nowej płycie, którą nagrywał niedawno z Siostrami Karmelitankami. Padaja w nim jednak bardzo ciekawe słowa o roli muzyki w liturgii:
Marzena Nykiel : To muzyka liturgiczna jest narzędziem modlitwy czy sama jest modlitwą? Ma stworzyć warunki do modlitwy czy to już przestrzeń rozmowy z Bogiem?
Paweł Bębenek: To piękne pytanie. […] Nie będę tu cytował św. Augustyna, który mówił, że kto śpiewa, ten dwa razy się modli, bo to strasznie upowszechnione powiedzenie i ludzie najczęściej nie bardzo je rozumieją. Ja lubię zupełnie inne, choć św. Augustyn bardzo dużo o śpiewaniu pisze. On się niezwykle zachwycał muzyką. Uważał, że go oddziela od Boga swoim pięknem, twierdził że zatrzymuje się na pięknie, zamiast na Panu Bogu. Próbował nawet zabronić śpiewu w kościele. Ciekawe, prawda? Biskup… Mówił natomiast, że jeśli chcecie wyśpiewać chwałę Boga, a o to przecież chodzi, sami bądźcie tym, co śpiewacie. To strasznie trudne zadanie. I od tego trzeba by zacząć. Śpiew jest środkiem. Bo gdy brakuje słów, żeby mówić, potrzeba innych form wyrazu. Jednym chce się krzyczeć, innym tańczyć a jeszcze innym śpiewać. Myślę, że śpiew jest przestrzenią, w której Pan Bóg nawiązuje z nami kontakt. Słowa się w tej przestrzeni nie mieszczą. Wiemy też, że piękny autentyczny śpiew sprzyja tym, którzy przychodzą na Msze św. z różnych powodów. To sprzyja temu, że ktoś się na tę przestrzeń otwiera, choć przychodzi może na początku z przyzwyczajenia. Jestem też świadkiem takich zdarzeń, które dowodzą, że śpiew sprawia, że Zły nie ma dostępu do człowieka. W Biblii jest piękna scena jak Dawid przychodzi z instrumentem do Saula i gra, a swoją grą się modli, by nie dopuścić do niego złego ducha.
A jedyną ilustracją może być chyba taka muzyka:
https://www.youtube.com/watch?v=8TVcNwodxiM
PM